Meedoen aan missverkiezing in Afrika? Check! Next.

Woensdag is wanneer het allemaal begon.. het begon eigenlijk als een normale dag, we kwamen op stage en begonnen met een meeting. We zouden die ochtend bij een andere crèche kijken en we moesten even wachten totdat iemand ons erheen kon brengen. In de tussentijd hadden we een gesprek met Bonez (onze enige mannelijke collega) over de Miss Kayamandi verkiezing die vrijdagavond zou zijn. Hij zei dat we erheen moesten gaan en wij wilden wel. Toen kwam hij in 1 keer op het idee dat we ook wel gewoon mee konden doen.... voor een kwart menend en driekwart totaal niet serieus riep ik “Ok, that's fine!” Maar hij was bloedserieus en zei “Oké ik kan nu meteen iemand bellen om te vragen of het nog kan.” Met het idee dat het waarschijnlijk toch niet zou lukken zei ik dat hij dat maar moest doen. Een kort telefoontje later was het al gebeurd, we wonen in Kayamandi en zaten net op de leeftijdgrens (16-21 jaar), binnen een minuut deden we dus gewoon in 1 keer mee aan de Miss Kayamandi missverkiezing... Hanneke was trouwens alleen maar in staat om te lachen tijdens dit hele gebeuren, ze kon het niet geloven maar we wilden beiden gekke dingen uitproberen en dachten, waarom ook niet? Bonez was superenthousiast want wij waren de eersten en enige blanken die meededen. Zoals je weet zijn blanken bijzonder in Kayamandi. Bonez zei dat er een repetitie was die middag om 5 uur en daar moesten we heengaan om een dans te leren en alles. Prima!
De hele dag hebben Hanneke en ik gelachen en konden we niet geloven dat we dit echt deden, een missverkiezing is zo niks voor ons... Maar eerlijk gezegd besefte ik niet hoe groot het zou worden, Bonez bleef wel zeggen dat het serieus was enz. maar ik dacht ja het is gewoon een kleine lokale missverkiezing, er komen niet zoveel mensen, het valt wel mee.

Maar toen om half 7 de repetitie eindelijk begon en we meer en meer informatie kregen bleek hoe serieus het allemaal was. Het zou plaatsvinden in de Kayamandi High School en dit had een grote aula. We hoorden dat er verschillende rondes zouden zijn; een dans, zomer/strandoutfit (hoefde niet in bikini), casual kleding en avondjurk. Alle rondes moesten op hoge hakken. Deze grap werd groter en groter voor ons en we konden niet geloven waar we ja op hadden gezegd, maar wie A zegt moet ook B zeggen en we dachten dat het erg leuk kon worden. We deden dus puur mee voor de ervaring en voor ons plezier, in tegenstelling tot de andere kandidates. Het waren 13 mooie, model-achtige, hele mooie, donkere meiden die deze verkiezing bloedserieus namen en allemaal wilden winnen. Iedereen was erg verbaasd over de 2 umlungu's (blanken) die meededen maar ze stonden er gelukkig allemaal open voor (denk ik). Op de repetitie kwamen we er ook achter dat we dus een dans moesten leren en ook allemaal verschillende soorten loopjes voor elke ronde. Pfffff, zo'n missverkiezing is nog een heel gedoe! Het kan maar net uitmaken of je je handen wel op je heupen houdt en of je glimlach wel groot genoeg is.. Na een 3,5 lange repetitie kwamen we eindelijk om half 10 thuis om avond te eten en naar bed te kunnen, nog steeds niet gelovend wat er ging gebeuren.

Donderdagochtend zouden de vrouwen eigenlijk weer komen maar ze moesten allemaal naar de kliniek om hun kinderen in te schrijven (of zoiets) en dat gaat uiteraard niet gestructureerd en dus was de rij enorm en zaten wij een uur met koffie en thee te wachten. Maar geeft helemaal niks, volgende week weer een week en zo konden we iets eerder weg. We hadden de middag vrij genomen want er moest geshopt worden! Schoenen, outfits jurken, make-up, sieraden.... We moesten dit toch maar een beetje serieus gaan nemen en de echt ervaring op doen. Dat klonk erg goed voor een meisje dat ook bij Prochorus werkt dus ze besloot mee te gaan shoppen. Ik denk dat ze er wel een beetje spijt van had want het was niet makkelijk... We hebben elke winkel in het winkelcentrum gezien en 10.000 paar schoenen aan gehad en verschillende outfits geprobeerd. Zij is kennelijk van de snelle beslissingen nemen want ze werd een beetje gek van onze besluiteloosheid. Maar hé, je neemt niet elke dag deel aan een missverkiezing, toch? Ik zal je de details besparen maar zo'n 5 uur later waren Hanneke en ik allebei een paar zwarte pumps, zomeroutfits en wat make-up rijker. Jep, dat betekend dat we de volgende ochtend vroeg op moesten want er moesten nog accessoires, meer make-up en natuurlijk de jurk worden gescoord! Maar nu was het tijd voor een andere repetitie, op onze kersverse hakken. We kwamen er al meteen achter dat het niet makkelijk zou worden de hele avond op die dingen te lopen en op mijn kleine teen ontstond al snel een zeer pijnlijke blaar. Ik was zeker benieuwd hoe ik het zou redden de volgende avond. We waren niet superverbaasd dat de avond voor de show nog geen structuur was, er werden nog wat dingen veranderd en veel mensen wisten niet wat ze moesten doen. Maar ja, we nemen het gewoon als het komt! Daarna weer meteen naar bed voor de grote dag...

Vrijdag was me het dagje wel, we stonden om 7 uur op om om 9 uur in Stellenbosch te zijn en gingen eerst voor een jurk kijken. We kwamen bij dit winkeltje waar je een jurk kan kopen maar hem ook voor 1 avond kan huren. Na zo'n beetje elke jurk in de winkel te hebben gepast werd er een keuze gemaakt. Voor Hanneke was het al snel duidelijk dat ze voor de prachtige rode jurk moest gaan en ik moest uiteraard even nadenken omdat ik niet kon kiezen. We zouden later wel terugkomen zodat ik kon nadenken. We hebben 3 uur lang van winkel naar winkel geslenterd, geen idee waar we wat moesten zoeken. We hebben het hele winkelcentrum denk ik 8 keer gezien maar we hadden alles binnen waarvoor we kwamen! Snel de jurken ophalen, ik ging voor de lange grijze jurk en eindelijk naar huis. We wilden allebei dolgraag even slapen maar er was geen tijd! Snel nog een keer alle outfits aantrekken, maskertjes, epileren, douchen etc. etc. We moesten er ten slotte UITERLIJK om half 5 zijn was ons gezegd want het begon zeker weten om 6 uur. Jaaa.... Wanneer leren we nou een keer dat dit Afrika is :( Om half 5 was de helft nog niet opgezet, we waren de enige kandidaten en zelfs onze begeleidster was niet aanwezig. Ook om 6 uur waren de meesten er nog niet, werd er nog rustig opgebouwd en was er aan bezoekers een handvol mensen... Het begon niet eerder dan 8 uur!
Maar goed, je went eraan. Wij hadden dus genoeg tijd om onszelf klaar te maken. We hadden alles meegenomen inclusief make-up en haarspul. Maar wacht... Hoe moesten we onszelf klaar maken zonder spiegel??? Er was serieus geen spiegel te vinden in de hele school en zelfs degene die zou helpen met make-up had geen spiegel bij zich.... Gelukkig kwamen onze Duitsers kijken en waren ze nog thuis, we belden dus snel of ze een spiegeltje mee wilden nemen. Dat werkte op zich wel, we hadden genoeg tijd dus Hanneke en ik gebruikte de spiegel na elkaar. Waar we niet op hadden gerekend is dat de spiegel iedere keer weg zou worden genomen door de andere meiden. De Afrikaanse dames hebben nogal last van een ijdeltuitisme.. Ze gebruikten de spiegel nooit om make-up op te doen ofzo, nee ze konden zichzelf behoorlijk lang bewonderen. Om nog niet te spreken over hoeveel foto's ze van zichzelf hebben gemaakt. Hanneke en ik voelden ons er helemaal thuis tussen... niet dus. Maar het was zeker leuk om allemaal mee te maken en we hebben met verbazing kunnen toekijken op de Afrikaanse cultuur bij onze leeftijdsgenootjes.

Iets na 8 uur werden we geroepen om naar beneden te komen, eh, te rennen! We moesten bijna gelijk op om de dans op te voeren, dit gebeurde in een zwarte legging en wit hemdje. De eerste keer op de catwalk was spannend maar ging wel goed! Je had geen tijd om na te denken of nerveus te zijn want we moesten meteen terug om onze strandoutfit aan te trekken, inclusief hoge hakken! Ik was serieus bang dat ik het nooit zou trekken op de hakken aangezien mijn voeten de avond ervoor echt zeer deden en vooral de blaar op mijn teen ontzettend veel pijn deed in die dingen! Ik had wel een soort van blarenpleister gekocht en het was op hoop van zegen. Ik kan alvast zeggen dat het zeker een zegen was, ik heb geen last van mijn blaar en niet echt van mijn voeten gehad :)
Maar goed, zomeroutfit. Omdat ik de langste van de groep was moest ik als eerste de catwalk op (op het laatste moment ging er nog een meisje voor mij dat niet bij de repetitie was). Het was tijd om in mijn eentje die catwalk op te gaan! Mijn ergste nachtmerrie zou zijn om te vallen op die hakken, maar deze keer ging het goed. De catwalk had een I vorm en als je klaar was moest je op de eerste verlenging aan het einde wachten. Ik had dus pech want ik moest als eerste erop en als laatste eraf. Deze keer voelde ik me voeten zeker wel maar ik was in staat om te blijven lachen en te genieten van het uitbundige publiek. Daarna de casual ronde, weer snel omkleden en terug op die catwalk. Deze ronde deed je met z'n 3en op de catwalk. Het nieuwe meisje was bij mijn groepje dus het ging niet heel soepel maar het ging wel, we stonden in ieder geval allemaal nog overeind! Nu was ik als laatste dus moest ik weer het langste op de hakken staan, maar al je eenmaal op de catwalk bent vergeet je je pijnlijke voeten wel.
Nu was het tijd voor de laatste ronde. Nu was het serieus, iedereen deed haar best er op haar prachtigste uit te zien en dat deden we dan ook allemaal. Deze ronde mocht je helemaal in je eentje lopen en ervan genieten. Je moest dus elke hoek van de catwalk hebben gelopen, langzaam. Ik moest als bijna laatste en had medelijden met het publiek, het was een lange avond en iedereen zag er moe of verveeld uit. Er waren namelijk junior meisjes en jongen en senior meisjes en jongens. Maar ik was in staat van deze laatste ronde te genieten, het was niet meer eng op de catwalk te lopen en welk meisje droomt er niet stiekem van in zo'n mooie jurk over een catwalk te lopen?
Nu waren we in principe klaar, er werd een top 5 gekozen en zoals verwacht zaten we er niet bij. De top 5 meisjes waren de echte modellendiva's en we gunden het hun van harte. We konden ons eindelijk weer in onze comfortabele kleding hijsen en nagenieten van een superleuke avond! We kunnen nu zeggen dat we mee hebben gedaan aan een missverkiezing, in Zuid-Afrika, in een township. Zoals iedereen hier zegt; dat staat goed op je cv ;)
Het was ondertussen na middernacht en we waren blij eindelijk om 1 uur thuis te komen. De volgende dag moesten we weer vroeg op voor onze eerste echte toeristische dag.

Zaterdagochtend moesten we vroeg op om de jurken terug te brengen en meteen daarna werden we opgehaald door Jacolien en Tim, het Nederlandse echtpaar dat hier ook stage loopt, Jacolien zit ook op de CHE en doet MWD, met haar hebben we supervisie en ze had ons uitgenodigd om mee te gaan naar.... de Tafelberg! Zij hebben een auto dus dat was mooi makkelijk.
Om half 11 waren we er. Jacolien en Tim waren van plan om op de tafelberg te gaan hiken en Hanneke en ik besloten een retourtje kabelbaan te doen. Na ons kaartje te hebben gekocht moesten we nog lang in de rij staan maar om 12 uur waren we dan eindelijk boven, op de tafelberg! Gelukkig hebben ze daar een café want we hadden honger en dorst. Wat is er perfecter dan een heerlijke lunch, bovenop de Tafelberg, met het prachtigste uitzicht ooit? Het was wel een stuk frisser daar en de wind waaide hard maar wat-een-uitzicht!!! De prachtige blauwe oceaan met de mooiste bergen eromheen! Het valt niet te omschrijven. Na het eten besloten we wat meer van dit uitzicht te gaan bewonderen. We hadden gehoord dat je een rondje over de top van deze berg kan lopen in 2 uur. Wij hebben op verschillende plekken stilgestaan en gezeten om van het uitzicht te genieten en foto's te maken. Mensen, Zuid-Afrika is prachtig! Maar inderdaad, als je doorloopt kan je het waarschijnlijk in 2 uur lopen. Aan het einde moesten we een beetje opschieten want Jacolien had al gesmst dat zij boven waren maar weer naar beneden gingen omdat ze het koud hadden. We hadden het beginpunt in zicht maar moesten over rotsen en de top van de berg om er te komen. Hanneke heeft het allemaal op haar slippers gedaan, de top van de berg hoort toch plat te zijn? ;) We hadden niet gerekend op het klimmen en dalen. Maar het was prima te doen en het uitzicht was het dubbel en dwars waard. Iets voor 4 uur waren we weer beneden en konden we op weg naar huis.
Miriam had gevraagd of we 's avonds uit eten wilden en dat was prima voor ons. Zij heeft nu een eigen auto en kon ons dus terugbrengen. Elk uitje in de avond is welkom! We hebben gezellig ergens gegeten en daarna nog bij een cocktailbar gezeten. Om 10 uur waren we thuis en konden we eindelijk naar bed.

Zondag was onze chilldag, dat hadden we hard nodig. En we konden dus eindelijk onze blog updaten! Ja mensen, wij hebben meegedaan aan een echte missverkiezing en we hebben over de hele Tafelberg gelopen! ;)

Dankjewel voor het geduld voor het lezen van deze blog.

Heeeeel veel liefs :)

ps: Deze week ga ik proberen om een hele hoop foto's te uploaden op Facebook, inclusief missverkiezing