Dansend het nieuwe jaar in!
Blijf op de hoogte en volg Mieke
15 Januari 2014 | Zuid-Afrika, Stellenbosch
Dag lieve leukerds allemaal,
In mijn vorige blog ging het over een geweldige en avontuurlijke week, maar na die week hadden we nog 1 ding te vieren, nieuwjaar! En het was mijn meest speciale jaarwisseling!
Na de Garden Route deden we niet veel, we hadden nog 1 weekje om uit te rusten. Die vrijdagavond kwamen de 3 Duitsers van Kayamandi langs om 2 nachtjes bij ons te logeren. Het was gezellig, we hebben voor elkaar gekookt, heerlijk gegeten, films gekeken en bijgekletst. Zaterdag gingen we terug naar Kayamandi omdat zij daar wat spullen moesten brengen, zij waren nog steeds op doortrek naar Namibië en wij dachten dat we onze auto konden ophalen. Om je nog een ander lang autoverhaal te besparen zal ik het snel samenvatten, we konden die dag de auto niet meenemen. De dealer zij dat hij ons zou registreren en toen we belde zei hij dat we de auto konden ophalen. Toen we daar aankwamen bleek dat we onszelf nog moesten registreren, dus terug naar Stellenbosch, de “Traffic Department” was dicht en toen we de dealer belde zei hij dat we alsnog de auto konden meenemen en later konden registreren. Maar toen we daar aankwamen zei hij dat we hem niet konden meenemen want de eigenaar wilde dat risico niet nemen voor als er iets zou gebeuren. Met de grootste irritatie gingen we weer weg, met zn 5en terug naar Fish Hoek.
Zondags zijn we naar pinguïns op het strand wezen kijken. Ja, niet op het ijs of op Antartica maar op het Afrikaanse strand! Het was leuk om de diertjes over het zand te zien waggelen en vooral om ze de zee in te zien duiken en over de golven te springen. Daarna zijn we naar Cape point geweest. Het meest West-zuidelijke punt met natuurlijk weer een prachtig uitzicht op strand, oceaan en bergen.
Die maandag gingen we met frisse tegenmoed met de trein naar Stellenbosch om de auto te registreren en misschien zelfs de auto mee te nemen...(?) Tegen al onze verwachtingen in ging het registreren heel snel en reden we inderdaad een half uur later met onze EIGEN auto weg!! Het is het meest heerlijke gevoel om nu vrij en onafhankelijk te zijn.
Dindag was het natuurlijk Oudjaarsdag, Miriam en een vriendin van haar, Nina, kwamen om een uurtje of 4. We deden samen boodschappen voor een picknick op Signal Hill. We wilden eigenlijk naar de Tafelberg maar die was waarschijnlijk gesloten, de Signal Hill is een hoge heuvel vlak naast de Tafelberg. Er werd van alles ingeslagen om de avond goed door te komen. We haalden eerst nog een andere vriendin van Miriam op en daarna waren we op weg naar Kaapstad in onze auto! Het bleek nogal druk op de Signal Hill maar wij besloten toch helemaal naar de top te rijden om te zien of er heel misschien toch nog een parkeerplaatsje was. Maar toen gebeurde het... Het was nogal krap om te rijden en er stonden auto's aan de kant van de weg geparkeerd, en er reden auto's in 2 verschillende richtingen. Toen we op een gegeven moment een grote bus, die van de andere kant kwam, moesten passeren zag ik niet hoe smal de ruimte was die ik had. Toen ik dus voor de bus uitweek voelde ik hoe de linkerkant van de auto van de weg raakte en met een klap naast de weg viel. De afstand tussen de greppel en het asfalt was groot en we stonden compleet vast. Waar ik het meest bang voor was, was de schade aan de auto, lekke banden maar vooral de onderkant van de auto die de rand van het asfalt had geraakt. We stonden dus vast... Terwijl ik achter het stuur bleef zitten en zat te bedenken waarom ik niet beter had uitgekeken stapten de andere 4 meiden uit om de schade te bekijken. Miriam stelde meteen voor om te proberen om de auto op te tillen maar met 4 meiden gaat dat nogal moeilijk en zodra ik probeerde te rijden hoorde je het vreselijke geluid van de onderkant die tegen het asfalt schuurde. Maar voor we het wisten stonden er 10 mannen en jongens naast de auto, helemaal klaar om te helpen! Geen gemopper, geen opmerkingen van “oh een vrouw achter het stuur”, geen boze blikken naar mij of enige verwijzingen. De mannen trokken snel een plan en er werden grote stenen voor de 2 wielen gelegd. Ondertussen stond de grote bus nog steeds naast ons, vol met Aziaten die van dit hele gebeuren natuurlijk wel foto's moesten maken... In ieder geval, in nog geen 10 minuten werd mij verteld om te proberen om heel zachtjes proberen vooruit te rijden en naar rechts te sturen, terwijl alle anderen zouden duwen. Het was een wilde gok maar het werkte!!! Wat was ik blij toen ik voelde dat de auto weer met alle wielen op het asfalt stond. En wat was ik enorm dankbaar voor alle hulp die we kregen. Ook leek er niks stuk aan de auto. Als een grote kers op deze taart bleek dat toen we bovenaan kwamen 1 van de mannen die had geholpen net wegging met zijn auto van de parkeerplaats en stonden we eerste rang geparkeerd. Dit oude jaar eindigde goed. De rest van de avond hebben we gepicknickt met uitzicht op een stukje Cape Town en de oceaan, we konden ook nog de zonsondergang zien, perfect! Ik had nog nooit mijn oudejaarsavond buiten in een T-shirtje doorgebracht. Om een uurtje of 10 gingen we naar de andere kant van de heuvel en konden we heel Kaapstad zien, verlicht. Ook prachtig! Iets voor 12 begonnen we af te tellen en alle andere mensen op de heuvel telden mee. Toen gingen er tig champagneflessen open en konden we wat vuurwerk zien. Ze doen hier niet aan consumentenvuurwerk dus veel was het niet maar op een paar plekken in de stad werd er wel wat vuurwerk afgeschoten.
Om 1 uur gingen we naar het strand toe. Na een tijdje rond te hangen gingen we met ons vieren, 1 meisje was al naar huis, op onze knieën in het zand zitten waar we baden voor het nieuwe jaar. Er waren allemaal kinderen die tijdens het bidden om ons heen gingen zitten om te kijken wat we aan het doen waren. Toen we klaar waren, waren zij weg maar ik zei tegen de anderen dat we ze terug moesten halen en onze overgebleven appeltaart met hun moesten delen. Ik haalde de kinderen dus terug en beetje bij beetje kwamen er steeds meer kinderen die konden genieten van een stukje appeltaart! Tijdens de gesprekken hoorden we dat ze die dag over de berg waren gekomen en morgen weer terug gingen. Veel van hen hadden 1 of beide ouders verloren en ze hingen hier maar een beetje rond 's nachts. Als de politie voorbij reed gingen ze snel op de grond liggen, als de politie hen zag werden ze weggestuurd. Na een tijdje begonnen ze een beetje te zingen en te dansen. Er werd een soort grote plastic prullenbak en 2 stokken opgehaald en begonnen ze te drummen. Zoals ik al eens heb gezegd, deze kinderen hebben een gevoel voor ritme, niet normaal!! Het duurde niet lang of we begonnen te staan en terwijl zij de drums speelden en zongen danste wij mee. We trokken de aandacht van meer mensen en steeds meer mensen sloten zich bij ons aan. Daar stonden we dan, nieuwjaarsnacht in Zuid-Afrika, dansend het nieuwe jaar in met deze geweldige en dappere kinderen. Het was pas tegen 5 uur dat de kinderen (!) tegen ons zeiden dat we maar naar huis moesten gaan en moesten gaan slapen, het was genoeg geweest. We hadden hen in ieder geval deze nacht “doorgeholpen”, gezelschap gehouden en ze een kans gegeven om zichzelf te laten zien. Om half 6 lagen we allemaal tevreden en voldaan in bed. Wat een heerlijke manier om het nieuwe jaar in te gaan!
De rest van de week hebben we ook weer gechillt en zijn we naar de sportschool geweest, goede voornemens! ;) Zaterdag gingen we nog een keertje surfen met Miriam en maandag was het alweer tijd om aan het werk te gaan.
We hebben die week vooral vergaderingen gehad over hoe het nieuwe jaar er uit gaat zien. En we weten nu eindelijk wat we gaan doen!
Maandagochtend: wordt de middagclub voor de kinderen voorbereid
Dinsdag en woensdagochtend: ga ik me bezig houden met Family Strengthening, de eerste weken houdt dat in dat we meetings proberen te hebben met andere organisaties om te kijken wat ze doen en hoe we kunnen samenwerken. Op deze manier kan je mensen doorverwijzen naar deze organisaties. Later in het jaar gaan we namelijk op huisbezoek bij de kinderen van de club en als er problemen zijn thuis, verslaving, ziektes, mishandeling etc. Dan kunnen we ze dus helpen door ze door te verwijzen.
Donderdagochtend: Ga ik mee naar scholen waar het team heen gaat om wat informatie en trainingen te geven over Lifeskills, dus dan praat je bijvoorbeeld over leiderschap, keuzes die je moet maken en alles dat relevant is over het leven van kinderen en tieners. Hanneke doet dit op dinsdag en woensdag en op donderdagochtend doet zij de Family Strengthening.
Vrijdagochtend is teamvergadering.
Maandag t/m Donderdagmiddag is er altijd na schoolse club voor kinderen en tieners. Met bijbelverhalen, spelletjes, knutselwerkjes, zingen en dansen etc.
Wij denken in ieder geval dat dit er goed uitziet en hebben er zin in! Wij hebben onze hoop dus weer terug en gaan er tegenaan deze laatste 6 maanden.
Heel veel liefs, dikke knuffel en tot de volgende keer!
In mijn vorige blog ging het over een geweldige en avontuurlijke week, maar na die week hadden we nog 1 ding te vieren, nieuwjaar! En het was mijn meest speciale jaarwisseling!
Na de Garden Route deden we niet veel, we hadden nog 1 weekje om uit te rusten. Die vrijdagavond kwamen de 3 Duitsers van Kayamandi langs om 2 nachtjes bij ons te logeren. Het was gezellig, we hebben voor elkaar gekookt, heerlijk gegeten, films gekeken en bijgekletst. Zaterdag gingen we terug naar Kayamandi omdat zij daar wat spullen moesten brengen, zij waren nog steeds op doortrek naar Namibië en wij dachten dat we onze auto konden ophalen. Om je nog een ander lang autoverhaal te besparen zal ik het snel samenvatten, we konden die dag de auto niet meenemen. De dealer zij dat hij ons zou registreren en toen we belde zei hij dat we de auto konden ophalen. Toen we daar aankwamen bleek dat we onszelf nog moesten registreren, dus terug naar Stellenbosch, de “Traffic Department” was dicht en toen we de dealer belde zei hij dat we alsnog de auto konden meenemen en later konden registreren. Maar toen we daar aankwamen zei hij dat we hem niet konden meenemen want de eigenaar wilde dat risico niet nemen voor als er iets zou gebeuren. Met de grootste irritatie gingen we weer weg, met zn 5en terug naar Fish Hoek.
Zondags zijn we naar pinguïns op het strand wezen kijken. Ja, niet op het ijs of op Antartica maar op het Afrikaanse strand! Het was leuk om de diertjes over het zand te zien waggelen en vooral om ze de zee in te zien duiken en over de golven te springen. Daarna zijn we naar Cape point geweest. Het meest West-zuidelijke punt met natuurlijk weer een prachtig uitzicht op strand, oceaan en bergen.
Die maandag gingen we met frisse tegenmoed met de trein naar Stellenbosch om de auto te registreren en misschien zelfs de auto mee te nemen...(?) Tegen al onze verwachtingen in ging het registreren heel snel en reden we inderdaad een half uur later met onze EIGEN auto weg!! Het is het meest heerlijke gevoel om nu vrij en onafhankelijk te zijn.
Dindag was het natuurlijk Oudjaarsdag, Miriam en een vriendin van haar, Nina, kwamen om een uurtje of 4. We deden samen boodschappen voor een picknick op Signal Hill. We wilden eigenlijk naar de Tafelberg maar die was waarschijnlijk gesloten, de Signal Hill is een hoge heuvel vlak naast de Tafelberg. Er werd van alles ingeslagen om de avond goed door te komen. We haalden eerst nog een andere vriendin van Miriam op en daarna waren we op weg naar Kaapstad in onze auto! Het bleek nogal druk op de Signal Hill maar wij besloten toch helemaal naar de top te rijden om te zien of er heel misschien toch nog een parkeerplaatsje was. Maar toen gebeurde het... Het was nogal krap om te rijden en er stonden auto's aan de kant van de weg geparkeerd, en er reden auto's in 2 verschillende richtingen. Toen we op een gegeven moment een grote bus, die van de andere kant kwam, moesten passeren zag ik niet hoe smal de ruimte was die ik had. Toen ik dus voor de bus uitweek voelde ik hoe de linkerkant van de auto van de weg raakte en met een klap naast de weg viel. De afstand tussen de greppel en het asfalt was groot en we stonden compleet vast. Waar ik het meest bang voor was, was de schade aan de auto, lekke banden maar vooral de onderkant van de auto die de rand van het asfalt had geraakt. We stonden dus vast... Terwijl ik achter het stuur bleef zitten en zat te bedenken waarom ik niet beter had uitgekeken stapten de andere 4 meiden uit om de schade te bekijken. Miriam stelde meteen voor om te proberen om de auto op te tillen maar met 4 meiden gaat dat nogal moeilijk en zodra ik probeerde te rijden hoorde je het vreselijke geluid van de onderkant die tegen het asfalt schuurde. Maar voor we het wisten stonden er 10 mannen en jongens naast de auto, helemaal klaar om te helpen! Geen gemopper, geen opmerkingen van “oh een vrouw achter het stuur”, geen boze blikken naar mij of enige verwijzingen. De mannen trokken snel een plan en er werden grote stenen voor de 2 wielen gelegd. Ondertussen stond de grote bus nog steeds naast ons, vol met Aziaten die van dit hele gebeuren natuurlijk wel foto's moesten maken... In ieder geval, in nog geen 10 minuten werd mij verteld om te proberen om heel zachtjes proberen vooruit te rijden en naar rechts te sturen, terwijl alle anderen zouden duwen. Het was een wilde gok maar het werkte!!! Wat was ik blij toen ik voelde dat de auto weer met alle wielen op het asfalt stond. En wat was ik enorm dankbaar voor alle hulp die we kregen. Ook leek er niks stuk aan de auto. Als een grote kers op deze taart bleek dat toen we bovenaan kwamen 1 van de mannen die had geholpen net wegging met zijn auto van de parkeerplaats en stonden we eerste rang geparkeerd. Dit oude jaar eindigde goed. De rest van de avond hebben we gepicknickt met uitzicht op een stukje Cape Town en de oceaan, we konden ook nog de zonsondergang zien, perfect! Ik had nog nooit mijn oudejaarsavond buiten in een T-shirtje doorgebracht. Om een uurtje of 10 gingen we naar de andere kant van de heuvel en konden we heel Kaapstad zien, verlicht. Ook prachtig! Iets voor 12 begonnen we af te tellen en alle andere mensen op de heuvel telden mee. Toen gingen er tig champagneflessen open en konden we wat vuurwerk zien. Ze doen hier niet aan consumentenvuurwerk dus veel was het niet maar op een paar plekken in de stad werd er wel wat vuurwerk afgeschoten.
Om 1 uur gingen we naar het strand toe. Na een tijdje rond te hangen gingen we met ons vieren, 1 meisje was al naar huis, op onze knieën in het zand zitten waar we baden voor het nieuwe jaar. Er waren allemaal kinderen die tijdens het bidden om ons heen gingen zitten om te kijken wat we aan het doen waren. Toen we klaar waren, waren zij weg maar ik zei tegen de anderen dat we ze terug moesten halen en onze overgebleven appeltaart met hun moesten delen. Ik haalde de kinderen dus terug en beetje bij beetje kwamen er steeds meer kinderen die konden genieten van een stukje appeltaart! Tijdens de gesprekken hoorden we dat ze die dag over de berg waren gekomen en morgen weer terug gingen. Veel van hen hadden 1 of beide ouders verloren en ze hingen hier maar een beetje rond 's nachts. Als de politie voorbij reed gingen ze snel op de grond liggen, als de politie hen zag werden ze weggestuurd. Na een tijdje begonnen ze een beetje te zingen en te dansen. Er werd een soort grote plastic prullenbak en 2 stokken opgehaald en begonnen ze te drummen. Zoals ik al eens heb gezegd, deze kinderen hebben een gevoel voor ritme, niet normaal!! Het duurde niet lang of we begonnen te staan en terwijl zij de drums speelden en zongen danste wij mee. We trokken de aandacht van meer mensen en steeds meer mensen sloten zich bij ons aan. Daar stonden we dan, nieuwjaarsnacht in Zuid-Afrika, dansend het nieuwe jaar in met deze geweldige en dappere kinderen. Het was pas tegen 5 uur dat de kinderen (!) tegen ons zeiden dat we maar naar huis moesten gaan en moesten gaan slapen, het was genoeg geweest. We hadden hen in ieder geval deze nacht “doorgeholpen”, gezelschap gehouden en ze een kans gegeven om zichzelf te laten zien. Om half 6 lagen we allemaal tevreden en voldaan in bed. Wat een heerlijke manier om het nieuwe jaar in te gaan!
De rest van de week hebben we ook weer gechillt en zijn we naar de sportschool geweest, goede voornemens! ;) Zaterdag gingen we nog een keertje surfen met Miriam en maandag was het alweer tijd om aan het werk te gaan.
We hebben die week vooral vergaderingen gehad over hoe het nieuwe jaar er uit gaat zien. En we weten nu eindelijk wat we gaan doen!
Maandagochtend: wordt de middagclub voor de kinderen voorbereid
Dinsdag en woensdagochtend: ga ik me bezig houden met Family Strengthening, de eerste weken houdt dat in dat we meetings proberen te hebben met andere organisaties om te kijken wat ze doen en hoe we kunnen samenwerken. Op deze manier kan je mensen doorverwijzen naar deze organisaties. Later in het jaar gaan we namelijk op huisbezoek bij de kinderen van de club en als er problemen zijn thuis, verslaving, ziektes, mishandeling etc. Dan kunnen we ze dus helpen door ze door te verwijzen.
Donderdagochtend: Ga ik mee naar scholen waar het team heen gaat om wat informatie en trainingen te geven over Lifeskills, dus dan praat je bijvoorbeeld over leiderschap, keuzes die je moet maken en alles dat relevant is over het leven van kinderen en tieners. Hanneke doet dit op dinsdag en woensdag en op donderdagochtend doet zij de Family Strengthening.
Vrijdagochtend is teamvergadering.
Maandag t/m Donderdagmiddag is er altijd na schoolse club voor kinderen en tieners. Met bijbelverhalen, spelletjes, knutselwerkjes, zingen en dansen etc.
Wij denken in ieder geval dat dit er goed uitziet en hebben er zin in! Wij hebben onze hoop dus weer terug en gaan er tegenaan deze laatste 6 maanden.
Heel veel liefs, dikke knuffel en tot de volgende keer!
-
17 Januari 2014 - 07:31
Marjo:
Lieve Mieks,
Een jaarwisseling om nooit te vergeten! Gelukkig nieuwjaar!!
XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
