Eerste weekend - Reisverslag uit Stellenbosch, Zuid-Afrika van Mieke Scherpenzeel - WaarBenJij.nu Eerste weekend - Reisverslag uit Stellenbosch, Zuid-Afrika van Mieke Scherpenzeel - WaarBenJij.nu

Eerste weekend

Blijf op de hoogte en volg Mieke

08 September 2013 | Zuid-Afrika, Stellenbosch

Hallo Nederland!

Hier dan de eerste update vanuit het verre Suid-Afrikaaaa! Jaaaa, we zijn echt aangekomen, we leven nog en we hebben het eerste weekend er alweer op zitten. We verwachtte niet dat we veel konden vertellen na 2 daagjes maar het tegendeel is waar. Komt ie dan!

Donderdagnacht stonden we dapper, met weinig tot geen slaap te hebben gehad, op Düsseldorf Airport. Inchecken en douane ging allemaal zeer soepel, niemand zei iets over onze te zware koffers of inhoud van handbagage. Nog even wat taxfree shopping, waarbij we het niet konden laten toch nog even een fles Baileys mee te nemen, aangezien we niet meer de kans hadden gehad dat nog te drinken en just in case dat het eerste weekend zwaar zou worden. We hadden niet verwacht dat we de fles zouden delen met 2 hele gezellige jongens... Maar daarover zo meer. Het eerste hopje naar Amsterdam stelde niks voor en we voelde nog even een stukje veilig- en zekerheid voor het echte vertrek. Maar als je de hele nacht wakker bent heb je om 7 uur best honger, dus zaten wij aan het ontbijt bij de Burger King. Na deze verzadiging moesten we al opschieten naar onze gate, nog 1 keertje door de douane een grondige check en daar mochten we bijna het vliegtuig in. We zaten helaas niet naast elkaar maar op die manier hebben we beide een rustige vlucht gehad. Waarin we veel hebben geslapen (deze keer was dat geen probleem), wat films hebben gekeken en nog van wat Nederlandse muziek hebben kunnen genieten. Om kwart over 9 's avonds waren we dan eindelijk in Kaapstad geland!!! Daar stond Skip, onze chauffeur, al op ons te wachten. En voordat je een grote neger in je hoofd hebt, het was gewoon een kleine, oudere, blanke man met wie we Nederlands/Afrikaans konden spreken! Deze aardige man heeft ons naar Mama Zulu gebracht en ons onderweg een hoop over Zuid-Afrika verteld. Ondertussen bleven Hanneke en ik verbaasd over het links rijden op de snelspurt (snelweg). Bij Mama Zulu werden we hartelijk ontvangen en konden we ons eigen huisje met eigen ogen zien! Het is een klein knus huisje met 2 slaapkamers, een woonkamer met eettafel en 2 bankjes en een badkamer, het heeft ook een hek voor de deur en tralies voor de ramen voor dubbele veiligheid. Wij delen samen een kamer en nog even of de Duitsers komen.... A.s. Zaterdag zullen we het huisje moeten delen met 2 Duitse meisjes die ook het hele jaar blijven, dus we hopen dat we daar goeie vrienden mee kunnen worden! Die avond om 12 uur lagen we helemaal uitgeput in bed.

Zaterdagochtend werden we redelijk laat wakker en moesten we ook zelf ontbijten bij Mama Zulu, omdat niemand anders er was heeft Papa Zulu ons een beetje wegwijs gemaakt. Owja Mama en Papa Zulu zijn wel echte Afrikanen! Die ook geen Afrikaans spreken maar Xhosa, de plaatselijke taal, maar we redden ons wel met Engels met hen. Na het ontbijt hebben hoorden we vanuit ons eigen plekje al 2 jongetjes spelen, we konden het niet laten om even een kijkje te nemen en toen ze vroegen of ze binnen mochten komen konden we deze kleine zwarte koppies niet weerstaan, gelukkig spreken de kinderen hier goed Engels! We werden wel meteen beschoten met hun waterpistooltjes maar het was ook in de 20 graden buiten dus dat gaf niet. Ze hebben even onze (Nederlandse) spullen bewonderd en we hebben een soort spelletje met ze proberen te doen. Toen stonden er in 1 keer 2 blanke buitenlandse jongens in onze woonkamer. We hadden al gehoord dat er 2 andere jongens waren van Duitsland en de VS, dit zijn Erik (Duitsland) en Chris (VS), we hebben even kennisgemaakt en werden meteen al uitgenodigd voor een barbecue op zondag, nou helemaal prima! Omdat we hier geen internet, telefoon of de juiste stekkers hadden voor deze stopcontacten wilden we deze dingen eigenlijk even regelen. De jongens waren zo aardig om ons even naar de Stellenbosch centrum te begeleiden. Chris is hier 2 jaar geleden 3 maanden geweest als leraar en is nu alleen op bezoek en Erik is net donderdag aangekomen en blijft ook het hele jaar om vrijwilligerswerk te doen, hij is bevriend met de 2 Duitse meisjes. Maar Chris kon ons dus even goed rondleiden. Eerst begonnen we een stukje te lopen over straat toen in 1 keer een klein zwart jongetje als een gek op ons af kwam rennen met zijn armpjes wijd en mij begon te knuffelen, het was even heel raar maar Chris zei dat we eraan moesten wennen omdat veel kinderen dat doen bij blanken, het was ook wel weer heel schattig! Toen we verder liepen kwam er een klein busje met veel getoeter voorbij en vroegen of we een lift wilden, dat was dus kennelijk wel de bedoeling. Voor 6 Rand (50 eurocent) kun je met deze busjes naar het centrum, ideaal! Ze rijden alleen als gekken en de busjes zijn erg oud, maar toch ideaal. Waren we net nog in de sloppenwijken waar het stinkt, komen we uit het busje in het westerse leven met winkelcentrum, restaurantjes en alle faciliteiten. Hier hebben we alles geregeld en nu hebben we heel beperkt internet (betaald) en een lokale telefoon en de juiste stekkers. Nog even Stellenbosch doorgelopen en toen terug met het busje, dit keer zaten Hanneke en ik voorin en konden we nauwelijks toekijken hoe de chauffeur overal tussendoor scheurt, we gingen recht door de sloppenwijken en nu kon ik alles goed zien. Ik wist niet wat dit beeld met me zou doen maar ik schrok bij de eerste huizen toch echt, onvoorstelbaar dat mensen in zulke krotten wonen... Het stonk en overal waren mensen, het lijkt nog steeds zo onecht. Vooral als we bij Mama Zulu komen en we alles hebben wat we nodig hebben.. 's Avonds hebben we weer heerlijk gegeten bij Mama Zulu, hoewel zij wel apart kookt voor de gasten en we niet samen met hen eten. Maar voordat je denkt dat we te verwend zijn, we moeten wel zelf afwassen! Die avond was het erg gezellig, Chris heeft ons eigenlijk geprobeerd armbandjes te maken van gekleurde touwtjes, klinkt heel stom maar hij heeft een hele coole techniek en hij maakt er nu een heleboel met de Zuid-Afrikaanse vlag, Hanneke en ik hadden minder geduld hiermee. Toen het ter sprake kwam dat Chris Kolonisten van Catan mee had, en bleek dat wij dit spel kenden, moest dit natuurlijk gespeeld worden. Zo Amerikaans als hij is dacht Chris dat hij wel zou winnen, gelukkig heb ik de Nederlandse eer hooggehouden door eerst te winnen, helaas won hij toch het 2e potje.. Dit was dus wel onder het genot van een glaasje Baileys. Daarna was het zeker weer tijd voor bed aangezien we de volgende ochtend om half 10 werden opgehaald om te gaan frisbeeën.

Vandaag zijn we dus op tijd opgestaan om mee te gaan frisbeeën. Hanneke en ik hebben nauwelijks een frisbee in onze hand gehad en deze mensen (het was een heel team) speelt het 4 keer per week op wedstrijd niveau.. We zijn zover gekomen om een beetje mee in te gooien, op te warmen en wat oefeningen te doen maar toen er een ander team kwam om serieus te gaan spelen zijn Hanneke en ik blijven kijken. Het jammere was dat het vandaag echt meer als winter aanvoelde en de hele tijd regende, dus doorweekt en ijskoud hebben we 3 uur op dat veld gestaan. De barbecue ging niet door dus zijn we naar een pizzatent gegaan met zn allen. Voor 10 euro hebben Hanneke en ik allebei een heerlijke pizza met drankje gehad, geweldig! Het voelde wel alsof we nog steeds in het Westen waren want het waren alleen maar blanken en met sommige hebben we Afrikaans gepraat, het was wel erg gezellig en leuk om te horen wat hun taaltje is! De pizza was donderswarm en wel baie veel dus moesten we het meenemen in een woefkardoes. Dit laatste was het geweldigste woord, het staat voor hondendoos (doggybag), we hopen het taaltje hier zeker op te pikken! Om 5 uur waren we eindelijk weer thuis wanneer we nu net eindelijk een warme douche hebben kunnen nemen!

Zoals je ziet hebben we het nu al erg naar ons zin en zijn er leuke mensen hier, we kijken ook erg uit naar stage morgen en zijn heel benieuwd naar alle avonturen die ons te wachten staan! Ik ben vast nu al een heleboel vergeten te vertellen maar het is alweer heel veel voor 1 weekend! We zullen zo snel mogelijk weer updaten ook over stage en alles meer!

Heel veel liefs en knuffels!

  • 09 September 2013 - 00:05

    Raimon:

    Fijn dat jullie het zo al naarje zin hebben

  • 09 September 2013 - 00:05

    Raimon:

    Fijn dat jullie het zo al naarje zin hebben

  • 09 September 2013 - 18:12

    Papa:

    Hey Mieke

    Wat een geweldige eerste (uitgebreide en snelle) blog. Mooie verhalen!
    xx papa

  • 09 September 2013 - 18:36

    Annet:

    Lieve meis, het klinkt geweldig allemaal. Fijn te horen. liefs mam

  • 10 September 2013 - 20:23

    Marjoke:

    Ik dacht dat je niet van die lange blogs ging schrijven? ;)
    Maar leuk om te lezen hoor, fijn dat jullie het al zo naar je zin hebben!
    xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mieke

Actief sinds 01 Aug. 2010
Verslag gelezen: 229
Totaal aantal bezoekers 25477

Voorgaande reizen:

06 September 2013 - 12 Juli 2013

Zuid-Afrika Stage

18 Augustus 2010 - 29 Juni 2011

Naar Texas!!

Landen bezocht: