Welkom in Fish Hoek! - Reisverslag uit Stellenbosch, Zuid-Afrika van Mieke Scherpenzeel - WaarBenJij.nu Welkom in Fish Hoek! - Reisverslag uit Stellenbosch, Zuid-Afrika van Mieke Scherpenzeel - WaarBenJij.nu

Welkom in Fish Hoek!

Blijf op de hoogte en volg Mieke

14 December 2013 | Zuid-Afrika, Stellenbosch

Ha al die leuke mensen ver weg in de kou!

Ja het blijft leuk om te zeggen, ik heb namelijk een leuk nieuwtje, wij hebben zomervakantie!! Ja dat heb je goed gelezen, zomervakantie. Hoe dat is? Nou met 30 graden en een zwembad in de tuin, niet verkeerd. Hoe we in 1 keer aan een zwembad in de achtertuin zijn gekomen..? Zoals ik in de vorige blog zei, gingen we verhuizen. Ik had gezegd dat we meteen die maandag zouden verhuizen,maar dat ging iets minder soepel....

Maandagochtend hadden we veel gemengde gevoelens, we wilden niet weg maar waren ook klaar voor ons nieuwe avontuur. Die dag stond centraal voor inpakken en de auto ophalen. We bedachten ons die ochtend dat we alleen waarschijnlijk niet al het geld in 1 keer konden pinnen, erg jammer dat we dat pas die ochtend bedachten. Het komt erop neer dat we die maandag de auto niet konden ophalen, de volgende ochtend, als we het geld hadden konden we hem ophalen. Dinsdag hadden we al het geld contant bij elkaar. Yes, om 12 uur waren we klaar om te gaan. Jammer genoeg zei de cardealer dat de auto toch nog niet klaar was... We moesten wachten op een telefoontje. Dat is wat we de hele middag hebben gedaan. Tegen 4 uur kregen we een telefoontje dat de auto klaar was maar de traffic department was dicht, hij kon de auto dus niet registreren. Woensdagochtend om 9 uur konden we hem ophalen. Woensdagochtend was de auto van Mirjam gepakt (zij was op reis en wij hadden haar auto te leen) en Eric was klaar om ons naar de auto te brengen zodat we eindelijk konden gaan. Jammer genoeg kwamen we erachter dat de autodealer een foutje had gemaakt, hij zei, na 1000 keer vragen van ons, dat we ons niet hoefden te registreren (zoals wij van anderen hadden gehoord) hij zou ALLES regelen, we hoefden ons geen zorgen te maken. Maar toen we daar die ochtend aankwamen was het: Jaa... Maar ja, je moet hier wel geregistreerd staan... Iedereen weet dat..... Hanneke en ik dachten dat we gingen ontploffen, maar er zat niks anders op dan ons te gaan registreren, toen hoorden we dat dat dan alsnog 5-10 werkdagen duurt voordat je staat geregistreerd.. Maar we stonden op het punt gek te worden, we hadden eindelijk de registratie gedaan (ook natuurlijk niet zonder slag of stoot) en die middag zijn we met Miriams auto naar Fish Hoek gereden. Eindelijk waren we verhuisd! Het appartement is een stuk ruimer dan dat we hadden, het heeft een grote woonkamer met een klein keukenstukje, een badkamer en we hebben een grotere slaapkamer. We hebben vooral veel meer opbergruimte. (Zie bijgevoegde foto's hieronder) We hebben de rest van de week inkopen gedaan, zoals pannen, een elektrisch kookplaatje, waterkoker, tafel met stoelen en een week later ook een bank en koelkast. De buren zijn superaardig en hebben 2 bedden, 2 kasten en servies gedoneerd die we kunnen gebruiken. Ook de eigenaar, John en zijn vrouw Avril (ook onze bazin) zijn een hele grote hulp geweest, we zijn dus in goede handen.

Dat weekend zijn we weer naar Kayamandi gereden omdat Eric de auto nodig had, zaterdag hebben we een wijntour gedaan met de Duitsers en aan het einde van de dag heeft Eric ons teruggebracht naar Fish Hoek, hij had zelf de auto nodig.

Die maandag konden we dan eindelijk beginnen bij Living Hope!! Het was zo'n 20 minuten lopen, heuvel op, mooie ochtendgymnastiek. Maandag tot woensdag was vooral een beetje rondhangen in het kantoor, iedereen leren kennen en de Amerikaan Emma heeft ons naar wat townships genomen. We hebben ons dus vooral een beetje georiënteerd. We hebben ook 400(!!!) potloden met de hand geslepen, we hebben dus een goede ontgroening gehad..
Donderdag hadden we training voor Holiday Club, dat is altijd in de eerste week van de vakantie van de kinderen. Het houdt in dat je iedere dag met de kinderen spelletjes doet, zingt, danst, een bijbelverhaal verteld en een knutselwerkje. Daarvoor komen ieder jaar zo'n 15 Amerikanen van een kerk van Tennessee om te helpen (een accent waar ik mezelf wel in herken, eindelijk weer wat mensen die y'all zeggen!). Om de hele week voor te bereiden met elkaar hadden we dus training. Donderdag waren we in het clubhuis, een PRACHTIGE villa aan het strand met het meest GEWELDIGE uitzicht, het is een gasthuis waar 50 slaapplekken zijn. 25 kamers met 2 bedden en een eigen badkamer..Dus als je nog een keer met een grote groep op vakantie wilt, aanbevolen!
Maar daar hadden wij donderdag dus een training, we hebben vooral de liedjes met dansjes van elke dag geoefend, ingelezen op de bijbelverhalen en wat leuke oefeningen gedaan. Het thema was colossal coaster world dus we moesten onder andere met een groep mensen doen alsof we in een achtbaan zaten, hilarisch! Het was een superleuke en super SPH dag. Het was 5 december, Sinterklaas! Ik had een kadootje gekocht voor Hanneke en aan de buren gevraagd om op de ramen en deur te bonken en het kadootje voor de deur te leggen. Ik had mezelf in de badkamer opgesloten zodat zij open zou doen. Jammer genoeg had Hanneke dit nooit verwacht en toen er als een gek op de ramen werd geklopt hoorde ik dat ze niet open doet. Tsja, het kan dan wel 5 december wezen maar het is nog steeds Zuid-Afrika, ik ga dan echt niet open doen! Dat was haar excuus, ik zei dat ze toch maar gewoon open moest doen en daar vond ze het kadootje. Een uur later gebeurde het nog een keer, de lieve buurvrouw wist van “Saint Nicholas Day” en had een trommel met koekjes voor de deur achtergelaten! Heel erg leuk, we hadden dus toch een beetje Sinterklaas hier.
Die vrijdag hadden we ook weer training maar nu bij Living Hope. We hebben weer zo'n beetje hetzelfde gedaan. Maar natuurlijk vrijdag was een speciale dag in Zuid-Afrika. Die ochtend hadden we gelukkig zelf al op het nieuws gelezen dat Mandela was overleden, zo kwam het niet als een schok toen we voor een meeting bij elkaar werden geroepen door Avril. Hun manier was om wat woorden aan hem te schenken en aan de geweldige dingen die hij heeft gedaan, daarna gingen ze in gebed met elkaar.

Zaterdag gingen we met zn allen naar..... een pretpark!! Dat hoorde natuurlijk helemaal bij het thema. Er is hier maar 1 pretpark in de buurt, Ratanga! Het is niet heel groot maar heeft wel wat leuke attracties. We hebben de hele dag gelachen in de juniorcoaster (waarin Hanneke en ik natuurlijk onze longen eruit moesten schreeuwen omdat het “zo eng” was) en vooral in de Monkey Falls, een boomstammetjes waterbaan. Maar niet zomaar 1, het heeft verschillende dalingen en bij de grootste heuvel heb je uitzicht op de Tafelberg! Hier zijn we verschillende keren in geweest, de eerste keer waren we niet zo nat maar de andere keren maakten we de grote fout om met de lokale werknemers te gaan, het is een jong team en ze houden van plagen. We kwamen iedere keer kletsnat uit de attractie, wat een lol die mensen hadden om de hele weg water heen te gooien! Gelukkig was het zo'n 30 graden :)

Maandag begon de Holiday club! Elke dag was zo'n beetje hetzelfde. 's Ochtends met de kinderen van 0-12 jaar leuke dingen doen en alles wat ik opnoemde, dan lunch en 's middags met de tieners. We werkten in de township Capricorn en Overcome, de townships waar de komende 7 maanden ook zullen werken. 's ochtends waren we eerst in Capricorn, een redelijk mooie grote container met goeie toiletten en waar het ook nog een beetje koel was. Buiten was een asfalt speelplaats waar je goed kon voetballen. In Overcome was een kleine simpele zeecontainer geplaatst, buiten was alleen maar zand en het was vlak naast de afvalplaats en tussen de krotten. Allebei een bijzondere plek en ik kijk ernaar uit om daar te gaan werken! Het was een hele gave en vermoeiende week waarin we alle energie hebben gegeven maar het was heerlijk om de kinderen te zien genieten en we hebben al wat relaties met de tieners opgebouwd. Ze spraken vooral Afrikaans en dat beginnen we al aardig op te pikken! Wat we precies gaan doen gaan wij, en jullie, uitvinden na de vakantie.

De auto hebben we nog steeds niet, African Time... Maar de mensen hier zeiden dat we het niet moeten pikken dus maandag hangen we aan de telefoon en hopen we onze auto eindelijk te hebben!

Aankomende week gaan we naar Kayamandi, relaxen en aan school werken. De week daarna gaan we de Garden Route doen, dat betekend; Haaikooi duiken, paardrijden op het strand, Safari, Olifantrijden, cheetahs en welpjes knuffelen, tokkelen boven watervallen, paragliden en nog veeeeeel meer coole dingen!! Dus zorg dat je op de hoogte blijft!

Heel veel liefs, hele dikke knuffel en kus en geniet allemaal van de aanbrekende feestdagen! :) Ik zal aan jullie denken!!

  • 23 December 2013 - 09:22

    Marjo:

    Lieve Mieks,
    Wat een belevenissen weer. Maar ik wens jou ook hele fijne kerstdagen toe en jaarwisseling met gewoon 30 graden;)!!
    Dikke knuffel!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mieke

Actief sinds 01 Aug. 2010
Verslag gelezen: 227
Totaal aantal bezoekers 25429

Voorgaande reizen:

06 September 2013 - 12 Juli 2013

Zuid-Afrika Stage

18 Augustus 2010 - 29 Juni 2011

Naar Texas!!

Landen bezocht: