WEER THUIS!!!
Door: Mieke93
Blijf op de hoogte en volg Mieke
15 Juli 2011 | Nederland, Dieren
Hey iedereen,
De dag is dan echt gekomen, ik ben weer naar Nederland gekomen! Ik ben hier nou al 2 weken aan het proberen om er een beetje aan gewend te raken en mijn Nederlands gaat met de dag vooruit. Maar natuurlijk had ik nog 2 weekjes over sinds de laatste keer dat ik heb geschreven en in die 2 weken is ook nog een beetje gebeurd.
Zo heeft Sina de eenerlaatste week nog een oorontsteking opgelopen en haar verzekering daar was net afgelopen. De dokter had haar bijna medicijnen voor 200 dollar aangesmeerd maar gelukkig heeft Kala er wat aangedaan en uiteindelijk hoefde ze maar 30 dollar te betalen.
We hebben veel op Emmi en Brady gepast en natuurlijk nog veel gezont, gezwommen, gevolleybald en geluierd. Ook nog een beetje dingen gedaan die we wouden doen, we zijn onder andere nog naar de rodeo geweest, aan het einde van het jaar toch nog een kleine cultuurschok.
Een vriendin van ons had nog gratis kaartjes en nam ons dus mee. We wisten niet echt wat te verwachten dus lieten het maar gewoon over ons heenkomen. Het begon met heeeel veel paarden die door de bak dressuurden en daarna cowboys die op een wild, bokkend paard probeerden te blijven zitten. En die paarden zijn ECHT wild, de cowboy ligt dan helemaal plat op het paard en het paard schopt heel hard met zn achterbenen. Daarna ook nog cowboys die te paard kleine kalfjes probeerden te vangen met lasso's en dan ook nog natuurlijk het stierrijden. Het gaat er allemaal hard aan toe maar Sina en ik leken de enigen die geschokt waren.
Er was een commentator die samen met de clown in het midden ons een beetje vermaakte, toen ze vroegen of iemand van overzees kwam stak ik mijn hand op en we hielden allemaal Sina's arm omhoog, zij voelt zich heel snel voor schut gezet dus dat was grappig. De clown kwam naar ons toe en vroeg aan mij waar we vandaan kwamen. Hij vroeg ook of ik wat in het Nederlands iets kon zeggen in de microfoon voor iedereen, iets over de commentator. Dus ik zei: "De omroeper en de clown zijn lekker" Toen zei hij: Oooh ze houd van clowns en likeur (likeur=liquor wat klinkt als lekker) Dus ik moest het nog een keer zeggen, en weer verstonden ze dat. De commentator verwachte al echte "party-animals" hier. Toen moest ik het vertalen in het Engels en toen ik dat zei wouden ze natuurlijk al helemaal een kijkje komen kijken hier. Maar ik vond dat Sina ook wel even kon, ik zei dat zij van Duitsland was en de clown liet haar opstaan zodat ze op het grote tv-scherm te zien was, zij wou hetzelfde als mij zeggen maar ze was haar Duits even kwijt dus zei ze het half in het Engels. Ze schaamde zich dood en zei dat ze me ging vermoorden:p
De rodeo was meerdere dagen en we hoorden van onze vrienden dat de clown ons de andere dagen nog genoemd heeft. Onder andere dus dat Nederlanders van clowns en likeur houden. Het was een leuke ervaring:)
Verder hebben we nog bij Laci en Russ gelogeerd, paar keer uit eten geweest met mensen die ons nog wouden zien, veel "familietijd" doorgebracht door spelletjes te spelen en filmavonden te houden. Vaderdag gevierd, we hadden Richard een mooie zwembroek gegeven als kado en heeft hij ons nog geleerd file te parkeren. Sina en ik hebben ook een film gemaakt van allemaal foto's van het hele jaar met muziekjes op de achtergrond en commentaar erbij, we wouden het op dvd zetten maar dat is niet gelukt:( Het is verder wel een heel groot succes geworden! We hebben ook de maandag voordat we naar huis gingen Kala en Richard een speciaal avondje gegeven, spandoeken met "thank you" en "we love y'all" gemaakt en Laci had gekookt dus hadden we voor het avondeten gezorgd en ze nog kleinigheidjes gegeven, als dank voor het hele jaar.
Zij hebben ons zondags een afscheidsfeest gegeven waarbij de hele familie kwam, Kala had ons favoriete eten gemaakt en verder hebben we met zn allen de hele middag volleybal gespeeld. We hebben een armbandje gekregen van Laci en Russ en Kala en Richard hebben ons een hele mooie ketting gegeven met een beschermengel erop en op de achterkant "I will always be at your side". Daarna was het tijd om afscheid te nemen van Shelley, Nick, Tyson en de kleine Saylor :( Dat was heel verdrietig.
Die maandag kwamen onze vrienden nog eventjes langs om gedag te zeggen, ook zij waren heel verdrietig. Die maandag hebben we alles ingepakt.Het duurde wel even tot alle koffers op juist gewicht waren.
Dinsdag was de ALLERLAATSTE dag in Texas... We moesten er toch echt aan geloven en gingen onze kamers helemaal schoonmaken. Gelukkig had Richard vrijgenomen en hebben we de laatste dag nog een beetje tijd kunnen doorbrengen met zwemmen, leren rijden en uit eten gaan. Laci en Russ gingen ook mee uit eten. Toen we het restaurant uitliepen raakten het ons echt, we zouden Laci en Russ en vooral kleine Emmi een hele tijd niet zien. Er is met veel tranen en pijn afscheid genomen. Jammer genoeg konden we het kleine meisje nog niet helemaal uitleggen wat er ging gebeuren:( We zijn die avond lang opgebleven en spelletjes gespeeld. Woensdagochtend was raar opstaan... De laatste keer wakker worden in Texas.... Sina en ik hebben nog even over hun auto's gekladderd als aandenken en hebben we alles ingeladen. Na nog heel even op het deck zitten en te praten gingen Sina en ik afscheid nemen van de honden en het huis. Om 9 uur zaten we in de auto op weg naar het vliegveld.......
Het gevoel dat ik toen had is niet te beschrijven.. Na 1 jaar is het je thuis en ben je supergehecht geraakt aan de mensen, het idee daar alles achter te laten deed heel veel pijn.
Op het vliegveld ging alles goed, mijn koffer was 1 pond te licht en ik was snel ingecheckt, toen was het tijd om gedag te zeggen. Sina barstte in veel tranen uit, ook Kala hield het niet helemaal droog en zelfs Richard liet nog een snif horen.... Wat te zeggen na zo'n geweldig jaar, wetend dat je elkaar voor een lange tijd niet zal zien? Na 20 knuffels en beloftes hen nooit te vergeten, ging ik door de douane... Sina's vlucht ging 4 uur later dus is eerst gaan lunchen met Kala en Richard en is later ook gegaan. Haar koffer was 8 pond te zwaar dus moest ze nog wat dingen achterlaten.
Mijn vlucht ging best goed, ik moest overstappen in Washington DC waar ik de eerste Nederlanders weer zag... De vlucht over de oceaan ging ook best goed maar ik kon helemaal niet slapen en 2 uur voor landing was ik echt helemaal klaar... Om 7 uur 's ochtends de volgende dag was ik weer in Nederland... Ik moest lang op mijn koffer wachten maar om half 8 zag ik mijn ouders weer (en mijn neefje) die met een warm welkom en een ballon wachtte. Om kwart over 9 was ik weer in mijn oude huis... Waar alles trouwens versierd was. Sina is gelukkig ook goed thuisgekomen waar ze ook een warm welkom had, zij moet nu nog 2 jaar naar de middelbare school. Ze is superblij om weer thuis te zijn maar we missen elkaar, gelukkig wonen we alleen 6 uurtjes van elkaar vandaan dus is een weekendje bezoeken nog mogelijk:)
Het duurde een tijdje om weer aan alles gewend te raken en mijn hart ligt nog steeds voor het grootste deel in Texas. Ik ben nu druk hier met voorbereiden op mijn nieuwe studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening, een kamer in Ede zoeken, een baantje zoeken EN echte rijles:p Het avontuur is voorbij...
Ik kijk terug op dit hele jaar als geweldig, het is nog zoveel beter uitgepakt dan dat ik ooit had durven hopen. Ik vind dat iedereen een jaar als dit moet doen, je leert heel veel en ontwikkelt ook. Daarnaast leer je nieuwe mensen kennen, ik heb een hele nieuwe familie.
Of ik nog terugwil? Ow ja, maar het leven is niet altijd feest, maar volgende zomer.. zit ik weer in TEXAS!!
Dank jullie wel voor het volgen van mijn verhaal, ik was niet heel goed in het bijhouden van mijn blog maar ik hoop dat jullie het toch nog een beetje konden volgen:)
En wie weet kunnen jullie mij nog een andere keer volgen, op mijn volgende reis;)
Liefs Mieke
De dag is dan echt gekomen, ik ben weer naar Nederland gekomen! Ik ben hier nou al 2 weken aan het proberen om er een beetje aan gewend te raken en mijn Nederlands gaat met de dag vooruit. Maar natuurlijk had ik nog 2 weekjes over sinds de laatste keer dat ik heb geschreven en in die 2 weken is ook nog een beetje gebeurd.
Zo heeft Sina de eenerlaatste week nog een oorontsteking opgelopen en haar verzekering daar was net afgelopen. De dokter had haar bijna medicijnen voor 200 dollar aangesmeerd maar gelukkig heeft Kala er wat aangedaan en uiteindelijk hoefde ze maar 30 dollar te betalen.
We hebben veel op Emmi en Brady gepast en natuurlijk nog veel gezont, gezwommen, gevolleybald en geluierd. Ook nog een beetje dingen gedaan die we wouden doen, we zijn onder andere nog naar de rodeo geweest, aan het einde van het jaar toch nog een kleine cultuurschok.
Een vriendin van ons had nog gratis kaartjes en nam ons dus mee. We wisten niet echt wat te verwachten dus lieten het maar gewoon over ons heenkomen. Het begon met heeeel veel paarden die door de bak dressuurden en daarna cowboys die op een wild, bokkend paard probeerden te blijven zitten. En die paarden zijn ECHT wild, de cowboy ligt dan helemaal plat op het paard en het paard schopt heel hard met zn achterbenen. Daarna ook nog cowboys die te paard kleine kalfjes probeerden te vangen met lasso's en dan ook nog natuurlijk het stierrijden. Het gaat er allemaal hard aan toe maar Sina en ik leken de enigen die geschokt waren.
Er was een commentator die samen met de clown in het midden ons een beetje vermaakte, toen ze vroegen of iemand van overzees kwam stak ik mijn hand op en we hielden allemaal Sina's arm omhoog, zij voelt zich heel snel voor schut gezet dus dat was grappig. De clown kwam naar ons toe en vroeg aan mij waar we vandaan kwamen. Hij vroeg ook of ik wat in het Nederlands iets kon zeggen in de microfoon voor iedereen, iets over de commentator. Dus ik zei: "De omroeper en de clown zijn lekker" Toen zei hij: Oooh ze houd van clowns en likeur (likeur=liquor wat klinkt als lekker) Dus ik moest het nog een keer zeggen, en weer verstonden ze dat. De commentator verwachte al echte "party-animals" hier. Toen moest ik het vertalen in het Engels en toen ik dat zei wouden ze natuurlijk al helemaal een kijkje komen kijken hier. Maar ik vond dat Sina ook wel even kon, ik zei dat zij van Duitsland was en de clown liet haar opstaan zodat ze op het grote tv-scherm te zien was, zij wou hetzelfde als mij zeggen maar ze was haar Duits even kwijt dus zei ze het half in het Engels. Ze schaamde zich dood en zei dat ze me ging vermoorden:p
De rodeo was meerdere dagen en we hoorden van onze vrienden dat de clown ons de andere dagen nog genoemd heeft. Onder andere dus dat Nederlanders van clowns en likeur houden. Het was een leuke ervaring:)
Verder hebben we nog bij Laci en Russ gelogeerd, paar keer uit eten geweest met mensen die ons nog wouden zien, veel "familietijd" doorgebracht door spelletjes te spelen en filmavonden te houden. Vaderdag gevierd, we hadden Richard een mooie zwembroek gegeven als kado en heeft hij ons nog geleerd file te parkeren. Sina en ik hebben ook een film gemaakt van allemaal foto's van het hele jaar met muziekjes op de achtergrond en commentaar erbij, we wouden het op dvd zetten maar dat is niet gelukt:( Het is verder wel een heel groot succes geworden! We hebben ook de maandag voordat we naar huis gingen Kala en Richard een speciaal avondje gegeven, spandoeken met "thank you" en "we love y'all" gemaakt en Laci had gekookt dus hadden we voor het avondeten gezorgd en ze nog kleinigheidjes gegeven, als dank voor het hele jaar.
Zij hebben ons zondags een afscheidsfeest gegeven waarbij de hele familie kwam, Kala had ons favoriete eten gemaakt en verder hebben we met zn allen de hele middag volleybal gespeeld. We hebben een armbandje gekregen van Laci en Russ en Kala en Richard hebben ons een hele mooie ketting gegeven met een beschermengel erop en op de achterkant "I will always be at your side". Daarna was het tijd om afscheid te nemen van Shelley, Nick, Tyson en de kleine Saylor :( Dat was heel verdrietig.
Die maandag kwamen onze vrienden nog eventjes langs om gedag te zeggen, ook zij waren heel verdrietig. Die maandag hebben we alles ingepakt.Het duurde wel even tot alle koffers op juist gewicht waren.
Dinsdag was de ALLERLAATSTE dag in Texas... We moesten er toch echt aan geloven en gingen onze kamers helemaal schoonmaken. Gelukkig had Richard vrijgenomen en hebben we de laatste dag nog een beetje tijd kunnen doorbrengen met zwemmen, leren rijden en uit eten gaan. Laci en Russ gingen ook mee uit eten. Toen we het restaurant uitliepen raakten het ons echt, we zouden Laci en Russ en vooral kleine Emmi een hele tijd niet zien. Er is met veel tranen en pijn afscheid genomen. Jammer genoeg konden we het kleine meisje nog niet helemaal uitleggen wat er ging gebeuren:( We zijn die avond lang opgebleven en spelletjes gespeeld. Woensdagochtend was raar opstaan... De laatste keer wakker worden in Texas.... Sina en ik hebben nog even over hun auto's gekladderd als aandenken en hebben we alles ingeladen. Na nog heel even op het deck zitten en te praten gingen Sina en ik afscheid nemen van de honden en het huis. Om 9 uur zaten we in de auto op weg naar het vliegveld.......
Het gevoel dat ik toen had is niet te beschrijven.. Na 1 jaar is het je thuis en ben je supergehecht geraakt aan de mensen, het idee daar alles achter te laten deed heel veel pijn.
Op het vliegveld ging alles goed, mijn koffer was 1 pond te licht en ik was snel ingecheckt, toen was het tijd om gedag te zeggen. Sina barstte in veel tranen uit, ook Kala hield het niet helemaal droog en zelfs Richard liet nog een snif horen.... Wat te zeggen na zo'n geweldig jaar, wetend dat je elkaar voor een lange tijd niet zal zien? Na 20 knuffels en beloftes hen nooit te vergeten, ging ik door de douane... Sina's vlucht ging 4 uur later dus is eerst gaan lunchen met Kala en Richard en is later ook gegaan. Haar koffer was 8 pond te zwaar dus moest ze nog wat dingen achterlaten.
Mijn vlucht ging best goed, ik moest overstappen in Washington DC waar ik de eerste Nederlanders weer zag... De vlucht over de oceaan ging ook best goed maar ik kon helemaal niet slapen en 2 uur voor landing was ik echt helemaal klaar... Om 7 uur 's ochtends de volgende dag was ik weer in Nederland... Ik moest lang op mijn koffer wachten maar om half 8 zag ik mijn ouders weer (en mijn neefje) die met een warm welkom en een ballon wachtte. Om kwart over 9 was ik weer in mijn oude huis... Waar alles trouwens versierd was. Sina is gelukkig ook goed thuisgekomen waar ze ook een warm welkom had, zij moet nu nog 2 jaar naar de middelbare school. Ze is superblij om weer thuis te zijn maar we missen elkaar, gelukkig wonen we alleen 6 uurtjes van elkaar vandaan dus is een weekendje bezoeken nog mogelijk:)
Het duurde een tijdje om weer aan alles gewend te raken en mijn hart ligt nog steeds voor het grootste deel in Texas. Ik ben nu druk hier met voorbereiden op mijn nieuwe studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening, een kamer in Ede zoeken, een baantje zoeken EN echte rijles:p Het avontuur is voorbij...
Ik kijk terug op dit hele jaar als geweldig, het is nog zoveel beter uitgepakt dan dat ik ooit had durven hopen. Ik vind dat iedereen een jaar als dit moet doen, je leert heel veel en ontwikkelt ook. Daarnaast leer je nieuwe mensen kennen, ik heb een hele nieuwe familie.
Of ik nog terugwil? Ow ja, maar het leven is niet altijd feest, maar volgende zomer.. zit ik weer in TEXAS!!
Dank jullie wel voor het volgen van mijn verhaal, ik was niet heel goed in het bijhouden van mijn blog maar ik hoop dat jullie het toch nog een beetje konden volgen:)
En wie weet kunnen jullie mij nog een andere keer volgen, op mijn volgende reis;)
Liefs Mieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
